Ο δρόμος... της ελιάς

Κατηγορία: τάξη δ
Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 23 Ιανουαρίου 2015 14:03
Γράφτηκε από τον/την Σχολείο
Εμφανίσεις: 308

Μετά τα πρωτάκια και τα δευτεράκια, ήρθε η σειρά και για τα απίθανα τεταρτάκια, που μαζί με τα "γειτονάκια" τους τα τριτάκια, ακολούθησαν  το...  δρόμο της ελιάς, με τη βοήθεια των υπεύθυνων του Κέντρου Δια Βίου Μάθησης για το Περιβάλλον και την Αειφορία Άμφισσας.

 

 

   

Την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου μας υποδέχτηκαν στο φιλόξενο και πανέμορφο Δημοτικό Σχολείο Χρισσού, όπου και μας παρουσίασαν το θεωρητικό μέρος για να αποκτήσουμε τις απαραίτητες γνώσεις γύρω από την ελιά και το λάδι.

 

   

Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το τοπικό ελαιοτριβείο όπου παρακολουθήσαμε τη διαδικασία από το πλύσιμο της ελιάς και την απομάκρυνση των φύλλων, μέχρι την πολτοποίηση και την εξαγωγή του πολύτιμου παχύρευστου "χρυσού υγρού", του λαδιού.

 

Επόμενη στάση στην  Άμφισσα όπου ξεναγηθήκαμε στο εργοστάσιο επεξεργασίας και τυποποίησης ελιών "Αναγνωστάκου". Εκεί ακολουθήσαμε  τη γραμμή παραγωγής και όλα τα στάδια τυποποίησης μέχρις ότου οι ελιές είναι έτοιμες για το μακρινό ταξίδι τους στις "γειτονιές του κόσμου". Μας πρόσφεραν πολλές και διαφορετικές  ελιές κι έτσι απολαύσαμε μια γευστική δοκιμή επιτόπου!

 

Στο τέλος περπατήσαμε στον ελαιώνα της Άμφισσας ανάμεσα σε αιωνόβιες αλλά και νεώτερες ελιές, μυρίσαμε τα αρώματα της γης, συναντήσαμε διάφορα είδη ζώων  και με έκπληξη ακούσαμε ότι υπάρχει ένας πρωτότυπος τρόπος ποτίσματος των δέντρων. Σχηματίζονται χωμάτινες δεξαμενές νερού σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τον κορμό κάθε δέντρου και όταν το χώμα ποτιστεί ανοίγει μέρος του λάκκου ( λακίδι) και το νερό περνάει στο επόμενο δέντρο με τη δύναμη της βαρύτητας. Ενημερωθήκαμε επίσης  για τον τρόπο που γίνεται ο εμβολιασμός της αγριελιάς ώστε να πάρουμε μια ήμερη ελιά και παρατηρήσαμε τη ζημιά που κάνει ,στον καρπό κυρίως του δέντρου, ο μεγάλος εχθρός της που ονομάζεται δάκος.

Προτού πάρουμε το δρόμο του γυρισμού, πιαστήκαμε χέρι- χέρι, φτιάξαμε έναν μεγάλο κύκλο γύρω από τον κορμό μιας υπεραιωνόβιας ελιάς και τραγουδήσαμε:

"Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια, ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος..."

 

 

  

Αποχαιρετώντας τον ελαιώνα και τις ελιές, κόψαμε από ένα μικρό  κλαδάκι ελιάς, τα ενώσαμε φτιάχνοντας μεγάλα στεφάνια και..

θυμηθήκαμε τα λόγια του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη

" Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις."